Tekstaro de Esperanto

Parto de unu teksto en kolekto de Esperantaj tekstoj

Listo de ĉiuj partoj  ⇐ Al la antaŭa parto  Al la posta parto ⇒ 

Artikoloj el Monato

La bazan tekston origine enkomputiligis Flandra Esperanto-Ligo

Kreis la Esperantan tekston: diversaj personoj

La unuaj 216 artikoloj estas ĉerpitaj el la TTT-ejo de Monato: http://www.esperanto.be/fel/mon/. La postaj 1028 artikoloj devenas de la kolekto "monato3.tar.gz" enretigita de Edmundo Grimley-Evans: http://homepage.ntlworld.com/edmund.grimley-evans/tekstaroj.html.

La artikoloj el "monato3.tar.gz" estis en pluraj diversaj formoj, kaj devis esti sufiĉe multe prilaboritaj. Verŝajne ne ĉiam temas pri la definitiva formo, kiun la artikolo havis, kiam ĝi aperis en Monato. Povas eĉ esti, ke en iuj okazoj la artikolo finfine tute ne aperis en la gazeto. Iafoje povas esti, ke aperas ĉi tie tekstopartetoj, kiuj estis nuraj notoj inter la redaktantoj, kaj kiuj neniam estis intencitaj por publikigo. Ialoke testopartetoj estas forigitaj, kiuj ŝajne havis sencon nur kune kun (mankantaj) akompanaj diagramoj, bildoj aŭ tabeloj.

La artikoloj el "monato3.tar.gz" havas ĉi tie "(xml:)id"-atributon ("monatotri-001000" ĝis "monatotri-007999"), kies cifera parto egalas al la artikolnumero en la origina kolekto.

Proksimuma verkojaro: 1997-2003

Aimo Rantanen

(redaktoro de la rubriko “Leteroj”, Vajakoski, Finnlando)

Mi estas denaska loĝanto de Vajakoski, unu el la tri vilaĝoj de la kamparana komunumo de Jyväskylä. Multaj uzinoj en la regiono dum mia infanaĝo estis lignoindustriaj. Tial filo de segej-laboristino estonte povis havi nur pezan fizikan laboron, aliokaze li estus sentaŭgulo. Ĝuste tial mia panjo ne akceptis mian revon pri kariero kiel verkisto, kvankam mi regule notis ĉiutagaĵojn. Tial mi komencis efektivigi la revon de la panjo: ŝi plej admiris instruistojn. Mi estis tre avida je scioj, do mi pensis, ke per laboro kiel instruisto de la germana kaj la sveda, mi povus havi mian ĉiutagan panon. Mi studis la du fakojn en universitato de Jyväskylä, sed mia revo ne lasis min.

Mi laboris kiel gazetportisto, ĝardena kaj mueleja laboristo, purigisto kaj domzorgisto. Sed finfine mi trovis agrablan laboron en bibliotekoj de Jyväskylä-regiono. Dum unu jaro mi prezidis la verkistan asocion Kynäri. Inter 1997 kaj 2002 mi estis redaktoro de Esperantolehti, la heroldo de Esperanto-Asocio en Finnlando. Mi emeritiĝis en 1999.

Mi gajnis la unuan premion en du tre estimataj literaturkonkursoj. Laŭ mi, verkisto trovas ĝustan rolon por sia talento, ekzistas nek tro grandaj, nek tro malgrandaj roloj. Sed ĉar verkista kariero ne estas la plej facila en la mondo, la trovo de persona voĉo kaj propra ĝenro ofte postulas jarojn.

Ekde la fino de la jaro 2001 mi redaktas leterojn, senditajn al MONATO. Mi serĉas en referenclibroj, ĉu la faktoj de opiniantoj ĝustas; kvankam MONATO ankaŭ havas lingvoreviziantojn, mi tamen ankaŭ korektas la lingvaĵon de la leteroj laŭ vortklarigoj en PIV, ne forgesante personajn lingvajn trajton de ĉiu aŭtoro.

Aimo Rantanen (fone) kun aktivuloj kaj verkemuloj de la plumista asocio Kynäri.