Listo de ĉiuj partoj ⇐ Al la antaŭa parto Al la posta parto ⇒
La bazan tekston origine enkomputiligis Flandra Esperanto-Ligo
Kreis la Esperantan tekston: diversaj personoj
Proksimuma verkojaro: 2012-2018
La artikoloj origine aperis en Monato: http://www.esperanto.be/fel/mon/.
La artikoloj havas ĉi tie "(xml:)id"-atributon ("monato-2012-010403" ĝis "monato-2018-012399"), kies cifera parto egalas al la jaro de publikigo kaj la numero de la artikolo.
Oni bezonas transportilojn por veturi de unu loko al alia. En la nuna mondo, veturado estu rapida kaj tuja, por ke oni rapide plenumu siajn taskojn. Tamen en Indonezio regas alia situacio.
Indonezio, evoluanta lando, havas ja problemojn. La plej rimarkebla estas trafiko. En multaj urboj, trafiko povas esti tre, tre densa, aparte dum laborhoroj. Eble en pli evoluintaj landoj ankaŭ problemas densa trafiko, sed tutcerte tie pli bonas amastransportiloj.
En la indonezia ĉefurbo Ĝakarto kaj ĝia ĉirkaŭaĵo ekzistas metroo kaj urbaj busoj kun propra vojo por eviti densan trafikon. Tamen en aliaj urboj ne tielas. Ekzemple en Bandung cirkulas busoj sen apartaj vojoj. Ili ofte kaptiĝas en densa urba trafiko.
Ekzistas ankaŭ t.n. angkot, t.e. aŭtomobiloj portantaj 10-15 pasaĝerojn. Ili ne estas tute komfortaj, sed ili malmultekostas. Lueblas ankaŭ ojek [oĝek], t.e. motorcikloj, kiuj povas esti uzataj por veturigi unu personon tien, kien angkot ne iras.
Tiaj transportiloj ne estas registare regataj. Multe varias la kvalito, eĉ ene de unu urbo, de la veturiloj de la diversaj privataj entreprenoj.
Pro la malkomforto de publikaj transportiloj, multaj homoj ilin ne ŝatas. Ili preferas veturi per privataj veturiloj. Tamen aĉeti aŭtomobilon tro multekostas: nur riĉuloj, en grandaj urboj, ilin posedas. Kaj do ordinaraj homoj emas aĉeti motorciklojn, kiuj abundas en Indonezio.
Eĉ motorcikloj foje ne povas trapenetri la densan enurban trafikon, ekzemple en Ĝakarto. Oni ŝercas, ke pro la nemoviĝanta trafiko ĝakartanoj survoje maljuniĝas.
En aliaj partoj de la lando ne ekzistas tiaj problemoj. En la insulo Borneo oni ankoraŭ uzas longajn boatojn kiel ĉiutagajn transportilojn. Same en la insuloj Sumatro kaj Papuo, ĉar tie fluas multaj riveroj. Kelkloke eĉ ne troveblas stratoj.
La registaro nun pensas kiel plibonigi publikan transporton. En Ĝakarto oni turnas sin denove al metroo, en Bandung eĉ al kablotramo. Konstruataj estas novaj ŝoseoj kaj vojoj. Tiel la popolo esperas pri plibonigoj en la landa transport-sistemo.
Syauqi Ahmad Zulfauzi Stya Lacksana
korespondanto de Monato en Indonezio
[FORIGITA!: bildo]
Pasaĝeroj en ĝakarta buso TransJakarta. Foto: MAXIMILIAN DORRBECKER
[FORIGITA!: bildo]
La ŝoseo Jendral Sudirman, en Ĝakarto, sen densa trafiko. Foto: SANKO