Tekstaro de Esperanto

LA NOMBRO DE 7,3 MILIONOJ DA FREMDULOJ (eksterlandanoj) censitaj en Germanio en 2004 inkludas absurde ankaŭ 1,5 milionojn da “eksterlandanoj“ naskitaj en Germanio — ĉar estas konsiderataj germanoj nur individuoj de “germana deveno“, tio signifas de germanaj gepatroj. La loĝantaro entenas do, en stabila maniero, preskaŭ 9% da negermanoj — de kiuj 27% devenaj de landoj de la Eŭropa Unio, 25% de Turkio, 14% de eksa Jugoslavio, 4,5% de Pollando (nun membro de Eŭropunio), 1,5% de Usono, 1,2% de Rumanio, 1,2% de Vjetnamio, 1,1% de Maroko, 1,1% de Irano, ktp.

Dum la lasta jardeko, la nombro da azilpetantoj rapide malkreskis — ili estis 440.000 en 1992, 128.000 en 1995, 36.000 en 2004. Aliflanke, la familiaj regrupigoj iomete altigis la sumon de migrintoj. Krome, la enmigrintaj laboristoj sen limigita restad-permeso (punktecaj misioj kaj sezon-kontraktoj) estas pli multnombraj.

La statistikoj pri la “fremduloj“ krome prisilentas du elementojn kiuj ambaŭ grave helpas doni impreson de enmigrado-kresko: unuflanke, la eniro en Germanion de necensataj migrantoj kaj rifuĝintoj, kies nombro kreskis je minimume 500.000 ekde la 1990-aj jaroj; aliflanke, la alveno de proksimume 3 milionoj da “germandevenaj germanoj“ kaj de “germandevenaj germanoj malfrue venintaj al la patrujo“ kiuj tien “revenis“ ekde 1988.

Cetere, 800.000 homoj fariĝis germanoj per ŝtataniĝo en la lastaj dek jaroj. Aldoniĝas ĉiuj germanoj kiuj, post la dua mondmilito, devis forlasi la iamajn orientajn teritoriojn, aparte en Pollando aŭ Ĉeĥoslovakio, por rifuĝi en la Federacian Respublikon Germanio (FRG) (8,1 milionoj) aŭ en la Germanan Demokratian Respublikon (GDR) (3,6 milionoj). Kaj ni ne forgesu, fine, la 4,6 milionojn da transfuĝintoj kiuj pasis antaŭ 1989 de GDR al FRG.

Albrecht KIESER.

Vd la artikolon: De enmigrado al integrado — La sangorajto antaŭrangas ankoraŭ en Germanio kaj la artikoleton En la servo nur de ekonomio.