Tekstaro de Esperanto

“En Maroko, la migradodosiero estas mastrata de sekurecistoj, agace diras la universitatulo Mehdi Lahlou. Laŭ ili, gravas nur ŝveligi la nombrojn, por pruvi sian efikecon al Eŭropo.” Kaj provi rikolti la fruktojn, kompreneble. Sed, sur la financa tereno, Maroko ĝis nun ricevis nur 67 milionojn da eŭroj kiel specifan helpon por sia laboro kiel polico de Eŭropunio. “Trinkmono”, taksas la juristo Mohamed Kachani, dum Rabato anoncas elspezojn multe pli grandajn — aparte pro la aviadilaj rehejmeniĝoj de pli ol sep mil afrikanoj de post 2004.

Maroko aliflanke intertraktas pri pligrandigo de la kvanto de sezonaj laboristoj akceptotaj en Francio kaj en Hispanio. Ĝi ankaŭ petas de Eŭropunio pli da vizoj por marokanoj. La gajnotaĵo estas granda: la transsendoj de la marokanoj loĝantaj eksterlande atingis 4,3 miliardojn da eŭroj en 2006, do preskaŭ 10% de la malneta interna produkto (MIP). Krome, laŭ la lasta studo de la Subministerio pri Planado, pli ol unu maroka junulo el tri revas elmigri.

Sur unu flanko de la Mediteraneo kiel sur la alia, la sekurisma administrado de la migraddemando produktas terurajn homajn dramojn, sed malmulte da longdaŭraj rezultoj. Efektive la afrikanoj blokitaj en Maroko en nehomaj kondiĉoj estas viktimoj de eŭropa politiko tiom absurda kiom neefika. Ĉar ju pli Eŭropo sin baras, des pli la migruloj alvenas. En 2006 tridek unu mil subsaharanoj atingis Kanariojn venante de la okcidentafrikaj marbordoj, t. e. sesoble pli ol pasintan jaron.

Dismetinte kvazaŭarmean aparaton, kiun oni taksas je 260 milionoj da eŭroj por rigli mil kilometrojn da andaluziaj marbordoj, ĉu Eŭropunio intencas ĉirkaŭbari tutan Afrikon per protektbarilo? Nerealisma, tiu projekto estus des pli stranga, ke malpli ol 5% de la neleĝuloj vivantaj en Eŭropo alvenis tra la afrika “organizaĵo”. La aliaj eniras tra havenoj kaj flughavenoj, kun valida vizo, venantaj tiom de Afriko kiom de aliloke, memorigas s-ro Lahlou.

Sophie BOUKHARI.