Tekstaro de Esperanto

S-ro Robert Rubin, eksdirektoro de Goldman Sachs, direktis la Ŝtatan Ekonomian Konsilantaro kreitan de s-ro William Clinton (1993-1995), antaŭ ol fariĝi lia financministro (1995-1999). Li kontribuis al “trankviligo” de la financaj rondoj per tio ke li fariĝis la fervora apostolo de la malregulado. Sub la prezidanteco de s-ro George W. Bush, du aliaj eksĉefoj de la granda aferbanko ludis gravan politikan rolon, en diversaj branĉoj de la registaro kaj, pragmatismo ja necesas, ene de la du partioj. S-ro Henry Paulson estis de 2006 ĝis 2009 financministro (kaj ĉefarĥitekto de la savo de la banksistemo), dum s-ro Jon Corzine estis elektita senatoro (demokrata) de Nov-Ĵerzeo en 2000 — post elspezi 62 milionojn da dolaroj el sia propra poŝo en tio kio tiam fariĝis la plej multekosta senat-kampanjo de la usona historio —, poste fariĝis guberniestro de tiu ŝtato inter 2006 kaj 2010.

Aliaj altaj respondeculoj de Goldman Sachs, malpli vidataj, ludis ne malpli konsiderindan politikan rolon, ĉefe dum la lasta financ-katastrofo. S-ro Neel Kashkari estis unu el la protektatoj de s-ro Paulson ĉe Goldman Sachs antaŭ ol sekvi lin en la ministrejon, kie li fariĝis, 35-jara, la granda ordonanto de la programo TARP (Troubled Asset Relief Program), kiu ebligis al li distribui 700 miliardojn da dolaroj al la financ-institucioj kiuj serĉis rekapitaliĝon. S-ro Stephen Friedman, eksĉefo de la banko, havis en la momento de la financkrizo tri funkciojn: administristo de Goldman Sachs, prezidanto de la Prezidanta Komisiono pri Informado kaj prezidanto de la Federacia Rezervo de Novjorko, la kuratora organismo de Goldman Sachs.

Vide al tiu influ-sistemo, la komunikiloj ofte kromnomis la aferbankon “la Firmao”, eĉ “Government Sachs”. Tamen, la entrepreno ludas tiun rolon de antaŭĉambro de la potenco ne nur en Usono. La italoj Romano Prodi kaj Mario Draghi respektive ĉefministro kaj prezidanto de la Centra Banko, estis antaŭe konsilisto kaj vicprezidanto por Eŭropo de Goldman Sachs. La eksa ĝenerala direktoro de la banko en Londono, la niĝeriano Olusegun Aganga estas hodiaŭ “ekonomia caro” de sia lando. Kelkfoje belaj politikaj karieroj estas kronitaj de oraj postenoj. Ekzemple por s-ro Peter Sutherland, justecministro de Irlando, poste eŭropa komisaro pri konkurenco kaj ĝenerala direktoro de la Ĝenerala Akordo pri Dogantarifoj kaj Komerco (GATT), li prezidas nun en Londono Goldman Sachs International.

Ibrahim WARDE.