Tekstaro de Esperanto

“En sektoro de Henri-IV* kaj proksima de la Jardin du Luxembourg, hela 5-ĉambra loĝejo de 125m2, 4-a etaĝo kun lifto, duobla vido al oriento kaj okcidento. Bela malnova klasika: pargeto, modluroj, kamenoj, 1.190.000 eŭroj”; “ideala situo proksime de Panthéon kaj en sektoro de Henri-IV, loĝejeto de 8,30 m2, 109.000 eŭroj”; “Duĉambra loĝejo de 57 m2. Granda salono, dormĉambro, ekipita kuirejo, banĉambro kun necesejo. Granda volbita kelo. En sektoro Henri-IV. 810.000 eŭroj”.

Se juĝi per tiuj nemoveblaĵaj anoncetoj, la lerneja sektoro en Parizo funkcias kiel argumento de vendo, same kiel la modluroj, la heleco aŭ la proksimeco de la metroo. Tiu lerneja sektoreco, starigita en 1963, ligis — ĝis sia iom-post-ioma forigo ekde 2007 — la frekventendan publikan lernejon al la loĝloko.* En kunteksto de ĝenerala altiĝo de la diplomniveloj, kiu intensigas la konkurojn de la lernejoj en la sekundara nivelo, multaj bonstataj familioj ekzamenas per lupeo la lokan edukad-oferton kiam ili aĉetas loĝejon. Ekzemple, la ebleco sendi sian idon en “bonan” kolegion aŭ liceon, kiel Henri-IV aŭ Louis-le-Grand en Parizo, povas esti decida kriterio. Tiom ke ĝi altigas la prezojn de la loĝejoj ...

La ekonomikistoj Gabrielle Fack kaj Julien Grenet esploris ducent mil nemoveblaĵajn transakciojn faritajn en Parizo inter 1997 kaj 2004 kaj komparis ilin kun la “logeco” de la lernejo laŭ sektoroj, mezurata per ilia sukces-kvoto ĉe la lernejfinaj atestoj. Kaj la rezultoj diras multon: “Oni povas kalkuli, ke loĝejo situanta en la lerneja sektoro kies kolegio atingas la plej malbonajn rezultojn ĉe la finatesto havus proksimume 7-elcente pli altan prezon se ĝi situus en la sektoro de la kolegio kun la plej bonaj rezultoj.”* Tio reprezentas, proporcie kun la meza prezo de la pristuditaj loĝejoj, la belan sumeton de 13.000 eŭroj. Depreneblan el la postferia buĝeto ...

Laurent BONELLI.