Tekstaro de Esperanto

Parto de unu teksto en kolekto de Esperantaj tekstoj

Listo de ĉiuj partoj  ⇐ Al la antaŭa parto  Al la posta parto ⇒ 

Le Monde diplomatique en Esperanto 2014-2016

La bazan tekston origine enkomputiligis Vilhelmo Lutermano

Kreis la Esperantan tekston: diversaj personoj

La artikoloj estas ĉerpitaj el la TTT-ejo de Le Monde diplomatique en Esperanto: https://eo.mondediplo.com.

Proksimuma verkojaro: 2014-2016

Ligilo al la origina teksto en “Le Monde diplomatique en Esperanto”

Tiraneco de ne ekzistanta strukturo

En majo 1970, la usona feminista aktivulino Joreen Freeman, kiu engaĝiĝis en sociaj movadoj, faris prelegon, en kiu ŝi prilumis kelkajn malhelpojn por la kolektivoj, kiuj volas emancipiĝi el la hierarĥiaj strukturoj de la tradiciaj partioj. En januaro 2014, ŝia teksto reakiris la intereson de la defendozono (ZAD, laŭ la franca) de Notre-Dame-des-Landes, kiu eble alfrontis similajn malfacilaĵojn.

Male al tio, kion ni emus kredi, ne ekzistas kolektivo sen strukturo. Kia ajn homa grupo fine ĉiam strukturiĝas. Ĝia organizaĵo povas montriĝi pli aŭ malpli fleksiĝema, varii en la tempo kaj distribui la taskojn, la resursojn kaj la povon pli aŭ malpli egalece. Sed ĝi firmiĝas sendepende de la kompetentoj, de la personeco aŭ de la intencoj de la koncernataj personoj: temas pri fenomeno neevitebla, ĉar ni estas individuoj kun talentoj, dispozicioj kaj karieroj variaj. Por foresto de strukturo necesus, ke ni rifuzus kontaktiĝi inter ni, do sensencaĵo por homaj grupoj.

La espero krei grupojn sen strukturo similas do al tiu disponi pri objektiva informo [...] aŭ agi en libera ekonomio; la ideo de grupo, kiu funkcias surbaze de “lasi fari” ŝajnas same realisma kiel tiu de socio organizita ĉirkaŭ la sama principo. La ambicio donas fakte vualekranon, malantaŭ kiu la povuloj kaj la bonŝanculoj trudas sian hegemonion, kiun neniu pridemandas. Tiu dominado enradikiĝas tiom pli facile, ĉar la formala ambicio rezigni pri la strukturoj ne malebligas ilian neformalan aperon. Same la principo de “lasi fari” ne malpermesas al la dominantaj sektoroj de la ekonomio decidi pri la salajroj, la prezoj kaj la distribuado: ĝi kontentiĝas per la malebligo ke tion faru la ŝtato. La foresto de strukturo kaŝas la povon kaj, en la feminista movado, la ideo aparte logas tiujn personojn, kiuj povas plej bone profiti ĝin, sendepende de ĉu ili konscias tion aŭ ne.

Por ke ĉiu povu havi la eblecon aktivi en grupo [...], la reguloj de decido devas esti travideblaj, kaj tio eblas nur, se ili estas formaligitaj. [...] Do, la demando ne estas: elekti inter strukturo kaj foresto de strukturo, sed inter strukturo formala kaj strukturo neformala.

Joreen FREEMAN.

Fonto: jofreeman.com (elangligo al la franca de Le Monde diplomatique.