Tekstaro de Esperanto

MALE AL ĝia franca kolega institucio (la Conseil constitutionnel [Konstitucia konsilantaro], la germana Konstitucia Kortumo ĉiam montriĝis tre kritika al la manko de demokratio de la eŭropaj institucioj. Ekde la jaro 1974 ĝi faris plurajn decidojn formulante ke tiom longe, kiom la fundamentaj rajtoj ne estas efektive garantiataj de la Komunumo, poste la Unio, la ratifo de ĉia nova eŭropa traktato estos submetita al strikta respekto de la suvereneco de la germana popolo enskribita en la fundamenta leĝo [konstitucio]. Konkrete, la kortumo kontraŭas ĉian transigon de suvereneco de Berlino al Bruselo kiu ne estas akompanata de reala kontrolo fare de la nacia parlamento kaj de ĝi superrigardata. La ratifo de la Lisbona Traktato en 2009 estis do akompanata de leĝo, kiu garantias la prerogativojn de la Bundestag kaj de la Bundesrat [la du ĉambroj de la germana parlamento].

En la franca konataj sub la nomo “arrêts Solange” [“decidoj Solange”] (so lange en la germana signifas “tiom longe kiom”), tiuj decidoj estis metoda kritiko de la demokratia deficito de la Unio. En sia decido de 2009, la Kortumo eĉ avertis kontraŭ “rampanta federaciigo”: ĝi memorigas, ke la ŝtatoj restas suverenaj. Dieter Grimm, membro de la Konstitucia Kortumo de 1987 ĝis 1999, estas unu el la juristoj, kiuj inspiris tiujn famajn decidojn.[Vidu Dieter Grimm: Redoni al la Eŭropa Unio legitiman politikan bazon — Kiam la juĝisto dissolvas la elektanton]

Anne-Cécile ROBERT.